Tylko uzasadnione odstępstwa w traktowaniu

W przypadku domniemanej dyskryminacji bezpośredniej, różnica w traktowaniu może być uzasadniona, jeżeli służy ona realizacji konkretnych celów wyraźnie określonych w tych dyrektywach.

Poprzednio pisałem o pierwszym istotnym odstępstwie od reguły niedyskryminacji, jakim jest stosowanie środków szczególnych, które można by nazwać „wyrównawczymi”. Oczywiście nazywanie takich środków odstępstwem od dyskryminacji może być tylko rozumiane w kontekście potocznego rozumienia pojęcia dyskryminacji, bo w istocie rzeczy nadal mówimy tu o rozwiązaniach antydyskryminacyjnych.

Drugim takim powszechnym „pakietowym” odstępstwem są przepisy uzasadniające mniej korzystne traktowanie lub a rebours uzasadniające właśnie korzystniejsze traktowanie poszczególnych osób, zwłaszcza w kontekście zatrudnienia.

Szczególne okoliczności

Przepisy antydyskryminacyjne, aby mogły być z przekonaniem stosowane, muszą uwzględniać rozmaite okoliczności związane z tzw. życiem, w których mniej korzystne traktowanie poszczególnych osób może być uzasadnione. Sytuacje, w których w przeciwnym razie byłyby one uznane za działania dyskryminujące. W praktyce chodzi o uprzywilejowanie części osób z uwagi na charakter wymaganych cech lub umiejętności.

W pewnych okolicznościach sądy mogą przyjąć, że chociaż wystąpiło odmienne traktowanie, to jest ono dopuszczalne. W prawie UE przewidziane są jedynie pewne ograniczone wyjątki od dyskryminacji bezpośredniej, zaś uzasadnienie ogólne bada się wyłącznie...